Hollands bezoek!!

Gezellig, onze vrienden Renate en Bas zijn gearriveerd met de kinderen. Ze komen natuurlijk een beetje vakantie vieren, maar omdat ze ook niet stil kunnen zitten helpen ze volop in het bedrijf. Bas is een echte held omdat hij zo handig is. Hij heeft al een groot deel van het achterstallig onderhoud weggewerkt, tot groot genoegen van Nico, want die is niet zo klusserig. Voor Bas is het zijn lust en zijn leven, dus dat komt mooi uit. Was meteen op zoek naar loshangende deurtjes en achterstallig schilderwerk. Met Renate bezig geweest met het menu voor het najaar. Haar culinaire expertise en inspiratie kon ik ook wel even gebruiken. Ze begon ook meteen enthousiast aan nieuwe decoraties voor de tafels. Ook nog wat gebrainstormd over de thema-avonden, en ze had ook nog een goeie tip voor de kookschool: workshops! Binnenkort gaan we de eerste lanceren, een tapasworkshop. Gaat waarschijnlijk al snel gebeuren nu Renate en Bas hier nog zijn. Ook hier in Zuid-Frankrijk beginnen tapas behoorlijk hip te worden. Dus daar kunnen we ook leuk op inspringen. De kinderen vermaken zich ook prima, je geeft ze een zwembad en je hoort ze niet meer!

Thaise avond

Hehe eindelijk weer eens tijd om jullie bij te praten. Wat een jaar hebben we achter de rug. Eerst het restaurant, wat in het begin wat moeizaam ging, dus veel er op uit voor promotie. Dan de kookcursussen erbij, ik had geen dag meer vrij. Maar nu wordt het weer wat rustiger sinds we de thema-avonden hebben. We hebben afspraken kunnen maken met verschillende koks uit de regio uit diverse culturen. Het is een enorme hit. Gisteren hadden we weer een thaise avond met Phannee en Hanau. De tent zat vol. We hebben inmiddels veel vaste gasten voor de thema-avonden. Voordeel is dat we naast de kokkin ook een thaise serveerster hebben, dus dan werken we zelf een avondje niet en schuiven zelf ook aan tussen de gasten. Een groot succes is dat! De themakoks maken een keuzemenu waarbij gekozen kan worden uit twee voorgerechten, drie hoofdgerechten en twee nagerechten. Populair zijn de Tom Ka Kai, de Yam Nua en de Kwai Tiao Phad Kai. Ook de garnalen (Kaeng Ped Gung)zijn niet te versmaden.

WAT EEN SUCCES!

Het is heel lang stil geweest, sorry, maar we hadden van tevoren nooit kunnen bedenken dat Yannah's Provençaalse kookschool zo'n succes zou worden. Eigenlijk vanaf het begin al. Ik moet eerlijk zeggen, ik zag er weinig in. Ik was al lang blij dat Yannah even wat te doen had, want ze liep ontzettend in de weg bij de verbouwing van de bijkeuken. Stond ze steeds naast ons "welk lettertype ze zou gaan gebruiken voor de kleine wijnkaart." Gek werden we er van. Ik heb maar een beetje mee geluld, dat het me ontzettend leuk leek, een cursus. "Ja joh, andere mensen iets leren, mooier is er niet" zei ik en hopla, weg was ze al weer, om de eerste lessen voor te bereiden.

Maar na de eerste oproep op deze site (zie hieronder) liep het meteen storm. We hebben een selectie moeten maken. Er zaten zo te zien ook heel veel mensen tussen met een probleem, die dat dan bij ons van zich af wilden gaan koken. Die vielen meteen af. Yannah en ik vinden koken te belangrijk om het als therapie te gebruiken. Sommige mensen wilden ook naakt koken. Niks mis mee, maar niet bij ons. We hebben alle inschrijvingen naast elkaar gelegd en uiteindelijk hadden we een hele leuke groep. Een prettige mix van jong, oud, verschillende achtergronden en interesses. En dat werkte als een trein. Ik durf te zeggen dat veel van de cursisten bijna persoonlijke vrienden zijn geworden en van Petra krijgen we nog iedere week een lange mail waarin ze ons bedankt voor de heerlijke tijd. Daar doe je het allemaal voor zeggen Yannah en ik dan tegen elkaar. Mensen gelukkig maken en er geld aan verdienen.

Op deze foto legt Yannah (niet zichtbaar) aan de ochtendgroep uit hoe je pompoenen herkent.

Kom ook koken in de Provence!

Tijdje stil hier, excuus, we weten hoe u meeleeft maar echt geen tijd om het dagboek bij te houden. Het restaurant loopt momenteel als een dolle, en daarnaast zijn we bezig met de kookschool. De kamers zijn ingericht dus we kunnen nu de 4-daagse arrangementen gaan aanbieden!
Per 1 april zijn ze te boeken!


Het arrangement begint op een door uzelf te bepalen woensdag met een welkomstapéritief in het schitterend gerenoveerde 18e eeuwse huis van Jean-Luc. Hier zijn vijf 2-persoonskamers. Vier zijn Provençaals ingericht en één is in een annex in de tuin, modern met veel zon en lichtinval. U kunt u eerst even settelen. Of voor de ‘vroege vogels’: lekker relaxen in de grote tuin of een duik in het zwembad nemen. Yannah zal tijdens het apéritief het één en ander uitleggen. U begint direct met het assisteren voor het diner waar u de eerste avond uiteraard gezamenlijk van geniet, onder het genot van een lekker glas wijn. De volgende twee dagen hebben een zelfde programma maar met telkens weer een andere invulling.

`s Ochtends na het ontbijt gaat Yannah met u naar de leukste markten om de ingrediënten voor die dag in te kopen. Vers en eerlijk staan bij haar hoog in het vaandel. Nadat alle ingrediënten zijn ingekocht neemt Yannah u gauw weer mee naar haar keuken en begint de uitleg voor de lunchrecepten. Naast het koken is er voldoende tijd om al haar tips te noteren. Samen koken, samen lunchen! Na de lunch kunt u iets voor jezelf gaan doen. Yannah adviseert u graag een wijnboer in de omgeving waar u vervolgens goed ontvangen wordt. Een middagje naar het centrum van Avignon is ook de moeite waard. En natuurlijk kunt u ook genieten bij of in het zwembad van Jean-Luc.

De 4e dag, na het ontbijt, zal het afscheid nemen U een beetje zwaar vallen. Maar eenmaal thuis, met al uw nieuwe keukengeheimen zult u nog veel aan ons denken en genieten van La Cuisine Méditerranée.

prijs: € 430.00
toeslag 1 pers. kamer: € 60.00


* Drie overnachtingen
* Drie maal ontbijt
* Twee maal lunch (inclusief wijn)
* Drie maal diner (inclusief wijn)
* Kookcursus (instructies en recepten)

Boekingen en info: laspottebloque@yahoo.fr

Silence avant la tempête

Het was even flink aanpoten hier. Mijn god. Maar het gaat opschieten. Na de keuken is sinds gisteren ook het interieur bijna compleet. Om dat te vieren hebben we gegeten in La Ciotat. In la Calanque de Figuerolles. Jaren geleden al ontdekt, was helaas niet te koop, wat een hotspot! En een zeer inspirerende kaart! Volop fusion, in Frankrijk dus nog niet passé.
"Filet de bœuf pané au poivre de Séchouan, sauce au vin de Bandol Pommes de terre rattes rôties et légumes primeurs." Geweldig!

Proefkoken

De keuken is op orde en gisteravond hebben we proefgekookt voor een paar mensen uit de buurt. Het was erg geslaagd en gezellig. De gerechten vielen in de smaak en komen zeker op de kaart:
* Quiche au Chou
* Morue grillée avec sauce rouge
* Crêpes Soufflées à l'Orange



Op de voorgrond Ghislaine, een nichtje van Jean-Luc, die ons met groot enthousiasme helpt.



Morue grillée avec sauce rouge!

JEZELF UITEN

Omdat Yannah al twee weken overdag bezig is met de menukaarten en ’s avonds met haar studie Franse Groenten ben ik ook maar iets gaan doen. Ik doe samen met wat andere mannen een schildercursus in het dorpje hier vlak bij. De leraar, Bertrand Chevalier, zegt dat ik van alle mannen de meeste aanleg heb en dat inspireert dan toch. Yannah zei dat soort dingen vroeger ook wel, maar nu is ze te veel met het restaurant bezig. Maar dat geeft niet.

Ik heb gisteren in de schuur, bij ons achter het woonhuis, Jean Luc geschilderd. Dat was de opdracht, om iemand die je kende te schilderen zoals je hem eigenlijk ziet en bij mij kwam toen dit er uit.


Jean Luc Zoals Ik Hem Zie, nr. 2

Yannah heb ik ook geschilderd, met twee enorme ogen in haar gezicht en zonder mond, maar die mocht ik niet plaatsen van haar. Ik zou graag horen wat jullie er van vinden, van dit schilderij , want ik mis best een beetje de contacten met de mensen in Nederland.

Op vuur uit..

Wij zijn natuurlijk ook ramptoeristen. Dus gisteren de auto in om zo dicht mogelijk bij het vuur te komen. Indrukwekkend! De foto van gisteren was een concurrent in een dorp hier zo'n 25 km vandaan. In ieder geval prjzen we ons zeer gelukkig dat het vuur niet hier is en ook niet komt want de Mistral waait namelijk altijd vanuit het noordwesten. U leest snel weer meer. Met ons restaurant vordert het gestaag, al zit er natuurlijk ook weer van alles tegen...

Brand!

We zijn weer thuis!
zie hier>>

Basiscursus Franse Groenten

Yannah volgt momenteel een basiscursus Franse groenten.
Enkele foto's uit de leermethode.


Ui met roestvrijstalen bekertje


Artisjok met roestvrijstalen bekertje


Citroen met roestvrijstalen bekertje

Ratatouille

Altijd vrolijk die jongen. Jean-Luc heeft een deal met een boertje gesloten voor de groente!

Onverwacht bezoek

Gisteren eind van de middag gaat de bel. We wisten niet wat we zagen. Staat opeens John voor de deur. Raast op de motor Frankrijk door op weg naar Santiago de Compostella. Een echte pelgrim die jongen. Erg leuk dat hij even een omweg maakte om onze nieuwe spot te zien. Gisteravond een lekkere ratatouille gemaakt en gezellig aan de wijn gezeten. John is ook nog een blauwe maandag kok geweest dus hebben we nog lekker wat gefilosofeerd over de kaart. Erg fijn die betrokkenheid van onze vrienden. Nico was ontroerd. Vanmorgen is hij weer vertrokken. John, bedankt, en nog een fijne reis!

Eindelijk even rust

 

Gisteren hadden we eindelijk een beetje rust. Onze ouders zijn inmiddels weer naar huis en Yannah en ik komen nu iets meer aan onszelf toe. Er blijven natuurlijk nog duizend dingen te doen, zoals de menukaarten opstellen, laten vertalen en professioneel laten plastificeren, de kruipruimte tot de wettelijke kruiphoogte terugbrengen, de oven bakalietiseren, de leidingen Frans omlussen via de buitenpui en zorgen dat de naam van ons restaurant mooi op de voorkant komt, maar gisteren hebben we onszelf verwend met een echt romantisch Frans bed, met leuke bijpassende bloemenkussens.
 
Zouden we in Nederland nooit hebben gekocht, maar hier is de zomerse sfeer zo dwingend, dat je vanzelf warmbloediger wordt, lijkt het wel.  Yannah heeft ook nog een schemerlamp gekocht, waarvan Jean-Luc de kap opnieuw gaat schilderen. Schijnt hij ook te doen, oude lampenkapjes restaureren. Hij verbaast ons iedere dag.
 
Het kastje op de foto hebben we van Yannah haar ouders gekregen. Erg lief. Mijn ouders gaven zes oranje servetten toen ze weggingen. Blij dat ze opgelazerd zijn, maar dat horen jullie nog wel.
 
We hebben vandaag afgesproken dat we even de tijd nemen om wat te investeren in elkaar, om even stil te staan bij onze droom die langzaam werkelijkheid wordt. Zodirect gaan we naar een riviertje hier in de buurt waar je heel lekker “porc au vin rouge avec herbes des provences” kunt eten.
 
Morgen gaan we weer hard aan de slag.

Fête Brulée aka 14 Juillet

Konden we op wachten...

Waar ik al bang voor was is vanmiddag gebeurd: het werd Yannah allemaal even te veel. Jean-Luc had het ook al tegen me gezegd. Die gaat breken, zei hij. We zagen haar vorige week op de markt onderhandelen met een man die ons dan in de toekomst verse courgettes moet gaan leveren en toen vond ik het al niet meer helemaal mijn Yannah. Enorm gefocust. Ze droomt hier al heel lang van, een eigen restaurant in Frankrijk en dan wil ze, nu het moment daar is, ook alles perfect. Dus het was wachten op iets dat mis ging en meestal zijn dat hele onbenullige dingen, zei Jean-Luc.

We hadden gisteren net de koelcel voor een tweede keer betegeld, de zogenaamde coatinglaag aangebracht, die verplicht is in Frankrijk, in koelcellen. Toen merkte ik wel al iets. Ik maakte een geintje, iets over dat “atoomproeven op de atollen gewoon moesten kunnen, als de varkenspens maar goed op temperatuur was.” Daar reageerde ze al wat korzelig op. Dat ik dan maar “in Parijs met een bord in mijn hand moest gaan staan dat ik tegen atoomproeven was." Heb ik zo maar gelaten. Maar ik wist wel dat ze tegen een breekpunt aanzat. De spons was vol.

Maar goed, vandaag zei ze tegen me, ik ga die kranen er even opdraaien. Mijn ouders hadden mengkranen voor de bijkeuken meegenomen. Ik dacht, ik doe even niets. Op een gegeven moment vond ik het heel lang duren en toen ben ik even gaan kijken en toen zat ze op een krukje in de hoek, met een mengkraan in haar hand. “Rechtsdraaiend” zei ze alleen maar. “ Ze zijn alleen maar rechtsdraaiend in Frankrijk en in Nederland links. Rechts, niet links, hier, dus fout, dus niet goed van je ouders godverdomme, kutkranen.”

Ik wilde mijn hand op haar schouders leggen en iets troostends zeggen, zoals, “dan laten we Jean-Luc de draairichting opnieuw er in lassen, schat” maar toen was ze al weg. Langs me, duwend, schreeuwend, dat ze allemaal de tiefus konden krijgen, die stink Fransen, met hun kutland en hun rechtsdraaiende kranen erbij.

Ik heb het zo maar gelaten. Was wel even goed juist denk ik. Ze had te veel opgekropt deze week. Haar moeder over die gele tafelkleden, dat gezeik over die kruipruimte, die te hoog blijkt te zijn voor een kruipruimte en nog een paar van die dingen. Dat mijn vader de deurkruk afbrak hielp ook niet echt.

Ik ben na een half uur gaan kijken en toen zat ze buiten, achter het restaurant, tegen een boom aan. Heb ik gefotografeerd. Heel breekbaar was ze. Ik mocht haar nu wel troosten en een vuurtje geven, en nu op dit moment zit ze weer naast me een tegel te poetsen, dus het komt wel weer goed.

Morgen gaan we naar het dorp, want er is Fête Brulée, dus dan kan ze zich een beetje uitleven en dan zal ze wel weer nieuwe moed opdoen.