Eindelijk even rust

 

Gisteren hadden we eindelijk een beetje rust. Onze ouders zijn inmiddels weer naar huis en Yannah en ik komen nu iets meer aan onszelf toe. Er blijven natuurlijk nog duizend dingen te doen, zoals de menukaarten opstellen, laten vertalen en professioneel laten plastificeren, de kruipruimte tot de wettelijke kruiphoogte terugbrengen, de oven bakalietiseren, de leidingen Frans omlussen via de buitenpui en zorgen dat de naam van ons restaurant mooi op de voorkant komt, maar gisteren hebben we onszelf verwend met een echt romantisch Frans bed, met leuke bijpassende bloemenkussens.
 
Zouden we in Nederland nooit hebben gekocht, maar hier is de zomerse sfeer zo dwingend, dat je vanzelf warmbloediger wordt, lijkt het wel.  Yannah heeft ook nog een schemerlamp gekocht, waarvan Jean-Luc de kap opnieuw gaat schilderen. Schijnt hij ook te doen, oude lampenkapjes restaureren. Hij verbaast ons iedere dag.
 
Het kastje op de foto hebben we van Yannah haar ouders gekregen. Erg lief. Mijn ouders gaven zes oranje servetten toen ze weggingen. Blij dat ze opgelazerd zijn, maar dat horen jullie nog wel.
 
We hebben vandaag afgesproken dat we even de tijd nemen om wat te investeren in elkaar, om even stil te staan bij onze droom die langzaam werkelijkheid wordt. Zodirect gaan we naar een riviertje hier in de buurt waar je heel lekker “porc au vin rouge avec herbes des provences” kunt eten.
 
Morgen gaan we weer hard aan de slag.