Jean-Luc

Gisteren hebben we weinig geslapen. Alles lijkt heel snel rond te komen, niet in de laatste plaats door Jean-Luc, die de neef is van een ambtenaar hier in de buurt. Volgens hem is het inderdaad zo dat iedereen zich hier kan vestigen en dat je alleen aan het eind van het jaar moet kunnen aantonen dat 42% van je inkomen tegoed komt aan de Franse samenleving, aan de streek, aan de mensen. Volgens Jean-Luc houden we dan genoeg over om redelijk van te leven, hoewel het wel eerst flink investeren is, maar dat is altijd zo, met alles. Morgen laat hij ons een bevriende groothandel slager zien en gaan Yannah en ik hem vragen of hij eventueel voor ons wil werken. Je hebt zo iemand hard nodig, bij de start.